Denizi ne kadar anlatabilir ki insan, içinde biriktirdiği yoğun duyguları nasıl dalgalar gibi vurabilir kıyılarına. Sadece fotoğraflar kalıyor geriye zamandan, onlar da en güzeli belki de.
Deniz kıyısındaki her şey güzeldir kanımca. Bu eğer bir halatsa, eminim bir hikayesi vardır. Çakıl taşları, midyeler, unutulan objeler, havlular ve kağıtlar...
Denizin içinden geçerken zamanın içinden geçmek gibi hissederim ben. Denizde bir minik tekne ve ben olunca tüm düşünceler bir anda üşüşüverir beynime. İşte o zamanlarda bir kağıt bir kalem yeterli anlatmaya. Bir de sabahın doğuşuyla denizde olsam, başka da bir şey istemezdim.
Yeşille mavi böyle yakışır birbirine. Gökyüzü ve doğa ve deniz ve yeşil erikler mesela. Hayatın diriliğini, hareketini yansıtır bize, ayna misali. Hele ağacın üzerinde suya uzanan meyveler varsa, o zaman hayat sanki hep güzel olacakmiş gibi hissederim.
