Bazı zamanlarda insanın içi böyle yangın yeri gibi olur, kavrulur durur. Bilmezsiniz nerden geldiğini o sancıların, sadece oradadırlar işte. Çiçek çiçek açar çoğalırlar. Ne yaparsanız iflah olmaz bir yer vardır içinizde. Dikenlerini batırır durur hani. Bu fotoğraf bana o anlarımı hatırlatıyor. Ne aşkı ne de sevgiyi sadece ama sadece kırmızının o yakıcı tadını hissettiriyor. Güzelliğiyle büyüleyen önce, sonrada yavaşta öldüren..
Bu resmi siz mi çektiniz yoksa harika bayıldım. Benim fotoğraf makinem bu kadar marifetli değil ufak çaplı bir makine ama (biraz daha) ileride alacağım daha kapsamlısını. özellikle makro çekimler çok hoşuma gidiyor.
YanıtlaSilTebrikler.
Tuğbacım emin ol öyle harika bir fotoğraf değil aslında ve o kadar zor bir çekim değil. Benim makinemin marifetleri var ama ben inan henüz çok keşfedemedim. Yoksa ben de görüyorum neler neler çekiyor insanlar ama işte üzerine eğilmek lazım bu işin azimle. benim zamanım pek olmuyor. yine de elimden geldiğince vakit ayırmaya çalışıyorum. Çok sevgiler
YanıtlaSil