Hep baktığım o uzaktaki sessiz ev burası. Sanki perili köşk gibi. Belki yakından baksam bir şey ifade etmeyecek, o yüzden ben ona uzaktan bakıp hayal etmeyi seviyorum. Gizemli oluşu hoşuma gidiyor.
Sabahları hep bakakaldığım o uzaktak iki ağaç. Bazen ne çok şey anlatıyorlar bana kendi dillerinde.
Bulutlar hayatın üzerini örtmeden hemen önce işte böyle toplanıyorlar bir araya. Sonra kapatıyorlar tepeyi gönüllerince. Bulutlar kadar özgür olmalı, hepsi o!
Yıpranmış, eski gövdeleriyle duruyorlar devasa evler öyle ağır bir kaya gibi, yeşil denizin ortasında. Burada yeşil alanlar deniz gibi yayılıyorlar etrafa. Hele yazın üzerlerine serpiştirilen sarı sarı kavunlar denizin ortasında açan çiçekler gibi sanki. Seviyorum doğanın yakınımda olmasını.
Traktörleri seviyorum. Bir defa üniversitede araştırmaya gittiğimde Çorum'da binmiştim ne kadar güzeldi. O anlar geldi hatırıma. Şimdi isterdim hava güzel olsun, başımda bir yemeni olsun renkli ve çiçekli ve traktörde sallansın ruhum bir oraya bir buraya...
Durup bekliyorlar ne zamandır orada. Tamamlamışlar görevlerini dinleniyorlar herhalde. Bazen oyuncak gibi geliyorlar bana. Alıp eski turuncu damperli kamyonumu yanlarına koyuveresim geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Kelimelerinizi paylaştığınız için minnettarım.